ne ekersen onu biçersin diyorlar ve ben aşk ekmeye kararlıyım... yaşamaya çalışırken birçok şeye ihtiyacımız var, nefes almaya, konuşmaya, dinlemeye, paylaşmaya, yemeye, içmeye, dokunmaya ve sevmeye. bedenimizin işlemesi için ihtiyacımız var. dişlilerin hareket edebilmesi için ihtiyacımız var. ama çoğunlukla bizler gizli saklı sevebiliyoruz. bir korku salmışlar içimize sevgi ile ilgili. kimi sevdiğine dikkat etmelisin, kime dokunduğunu bilmelisin, kiminle konuştuğuna aman aman önem vermelisin. çünkü zarar görebilirsin...
peki zarar görebiliriz ama yaşamak için gerekli olanları başka nasıl karşılayacağız. herşeyden korkarak, hiçbirşeye dokunmayarak ve kimseyi sevmeyerek mi? canımız acırsa ne olur?
canımız acırsa büyürüz... konuşursak paylaşmış oluruz, dokunursak tatmin olmuş oluruz, dinlersek yardım edebiliriz, yer içersek bedenimize zevk vermiş oluruz... kendimiz için ne zaman yaşamaya karar vereceğiz?
çünkü bakıyorum ve bunları yaparsam kendim için birşeyler yapmış olurum diye görüyorum. sevmenin nesi kötü olabilir ki... aşık olmanın nesi yanlış olabilir ki... her ne kadar dünyanın en kötü insanına bile aşık olunmuşsa içinde aşk olan birşey ne kadar kötü olabilir? ne ekersen onu biçersin diyorlar ya, aşk eksek aşk biçemez miyiz?.. sadece meraktan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder